China heeft er opnieuw voor gekozen om een enorme rakettrap op eigen kracht terug te laten vallen naar de aarde.
De beslissing, de derde keer dat het land ervoor heeft gekozen om de verwijdering van de eerste trap van de Long March 5B-raket niet te controleren, stelt China opnieuw onder de loep van ruimteafvaltrackers na soortgelijke ongecontroleerde valpartijen in 2020 en 2021.
Jonathan McDowell, een ervaren tracker van deze gebeurtenissen in het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics, zei dat de orbitale gegevens van het US Space Command laten zien dat het 21-tons podium op zichzelf drijft.
“De inerte … kernfase blijft in een baan om de aarde en werd niet actief gedeorbiteerd,” McDowell schreef (opent in nieuw tabblad) op Twitter. McDowell toegevoegd (opent in nieuw tabblad) dat in vergelijking met Amerikaanse lanceeraanbieders, Amerikanen “het beter doen wat betreft verwijdering van de bovenste trap, en China gemiddeld een slechtere.”
Verwant: Chinese Shenzhou 12-astronauten sturen verbluffende beelden van de aarde terug (foto’s)
Het Amerikaanse leger heeft nog geen waarschuwingen afgegeven op Twitter, noch via Space Command, noch via het 18e Space Defense Squadron dat terugkeert naar de stad. Evenmin heeft Aerospace Corporation, dat doorgaans informatie verstrekt over grote door mensen gemaakte voertuigen die opnieuw binnenkomen, de kwestie op sociale media besproken.
Over het algemeen is het risico op schade door vallende rakettrappen oneindig klein, maar het raketlichaam van de Long March 5B is bijzonder groot.
China lanceerde de Wentian-ruimtestationmodule op zondag (24 juli) om 2:25 uur EDT (0625 GMT of 14:25 uur Peking tijd). Wentian is veilig aangemeerd bij het Tiangong-ruimtestation, zoals gepland.
Een recente studie in Nature Astronomy wijst erop dat de praktijk om enorme podia ongecontroleerd naar de aarde te laten vallen, een “onnodig risico” met zich meebrengt, en dat China niet de enige is in de praktijk, ondanks internationale richtlijnen voor het verminderen van vallend ruimteafval.
De Verenigde Staten en de meeste grote internationale ruimtevaartorganisaties hebben praktijken die bepalen hoe om te gaan met het risico van rakettrappen. De Amerikaanse regering regelt bijvoorbeeld haar vallen onder Orbital Debris Mitigation Standard Practices (opent in nieuw tabblad).
De praktijken vereisen dat het risico op gevolgen van een opnieuw binnenkomende raket onder de drempel van 1 op 10.000 ligt, maar het artikel merkt op dat dit niet elke keer wordt gevolgd. De Amerikaanse luchtmacht voldeed aan de vereisten voor 37 van haar 66 lanceringen tussen 2011 en 2018, “op basis van het feit dat het te duur zou zijn om niet-conforme raketten te vervangen door conforme raketten”, aldus het artikel.
NASA zwaaide tussen 2008 en 2018 zeven keer met deze vereisten voor slachtoffers, waaronder een Atlas V-lancering in 2015 van de Magnetospheric Multiscale Mission die een slachtofferrisico met zich meebracht van 1 op slechts 600, voegde het artikel eraan toe. De auteurs zeiden dat het belangrijk is om dit te onthouden, aangezien zowel de regering van Biden als de NASA de praktijken van China in de afgelopen jaren hebben veroordeeld.
“Er is geen internationale consensus over het acceptabele risiconiveau, en andere ruimtevaartstaten – waaronder de VS – maken vergelijkbare keuzes met betrekking tot ongecontroleerde terugkeer”, schreven de auteurs. De paper werd geleid door de Canadese politicoloog Michael Byers van de University of British Columbia.
Aangezien de meeste ongecontroleerde raketlichamen in de buurt van de evenaar worden gelanceerd, zijn het steden in het Zuiden die onevenredig grote risico’s lopen. De auteurs zeggen dat breedtegraden, waaronder Jakarta (Indonesië), Dhaka (Bangladesh), Mexico-Stad, Bogotá (Columbia) en Lagos (Nigeria) drie keer het risico lopen dat een raketlichaam opnieuw binnenkomt dan Washington, DC, New York, Peking en Moskou.
De auteurs voegen eraan toe dat nationale regeringen met bevolkingsgroepen “die een onevenredig groot risico lopen door ongecontroleerde raketlichamen” zouden moeten oproepen tot onderhandelingen, niet-bindende resoluties of verdragen om “betekenisvolle gevolgen te creëren voor niet-naleving en zo de risico’s voor iedereen weg te nemen”.
China werkt echter meestal onafhankelijk in de ruimte en NASA mag volgens het agentschap geen “bilaterale activiteiten ondernemen met China of Chinese bedrijven”. (opent in nieuw tabblad). Het land heeft ook zijn praktijk van ongecontroleerde terugkeer verdedigd, waarbij het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken in het verleden zei dat de kans op problemen “die ter plaatse schade veroorzaken extreem klein” is.
Volg Elizabeth Howell op Twitter @howwellspace (opent in nieuw tabblad). Volg ons op Twitter @Spacedotcom (opent in nieuw tabblad) of Facebook (opent in nieuw tabblad).